Corona Günleri
Uzun yıllar önce açtığım bu sayfayı düzenli olarak güncelleyebildiğim söylenemez. Herkesin bir sayfası olmalı mı bunu da bilmiyorum. Etrafımdaki herkesten yazmalısın, karalamalısın önerileri alıyorum. Çokça konuştuğumu, az dinlediğimi farkettim yıllar içinde. Sonra konuşmak istemediklerimi yazmak istediğimi, hani illa ifade etmeli mi insan hislerini bilmiyorum, ama yazmak beni rahatlatıyor.
Profosyonel olarak yazmayı hiç düşünmedim, çünkü çok okumalı, çok okuyan biri değilim bir kaç senedir. Okumayı çok severim ama çok okumadığıma göre sanırım yeterince, sevmiyorum, yeterince zaman ayıramamak en büyük bahanem, uykudan önce 15-20 sayfayı sayıyorsak iyi bir okuyucuyum, ama okunmalılar listesini yakalamak için bu sanırım yeterli değil. Senaryo yazmak istiyorum, eğitimini almak istediğim bir konu bu var yazmakla ilgili, buna da yeterli vaktim yok bu ara. Ertelediğim bir planım. Çanakkale'ni küçük bir beldesinde yaşıyorum, film seti gibi bir yerde, doğayla kucak kucağa. Güzel dekorlar, eski binalar, sıcacık hikayeler fısıldıyor kulağıma, bakalım, bir süre daha erteliyorum.
Şubat ayındaydı, birkaç lise arkadaşım gezmek için Çanakkale'ye gelmişler, birlikte bir akşam yemeği yedik. O masada lise arkadaşlarımızı eklediğimiz bir whatsapp grubu oluşturduk, lafta kalmasın dedik. Ne kadar güzel bir topluluk olduğumuzu hatırlatan günler yaşıyoruz o günden beri. 11 yaşında tanışıp,çocuk yaşlarımızdan reşit olana kadar 7 yıl boyunca her gün görüştüğünüz, birlikte büyüdüğünüz bu insanlarla bir araya geldiğiniz ilk gün tekrar birlikte çocuk olmak beni hiç şaşırtmadı, o gün bugündür sürekli konuşup gülüyoruz. Coronavirüs tedbirleri nedeniyle evde olduğumuz için bu tesadüf sanki karantina günleri için özellikle denk gelmiş, getirilmiş gibiydi, ilaç gibi geldiğini söyleyebilirim. Eski günlüklerimiz ortalara saçıldı, ve de aslına şimdiye kadar 5-6 günlük eskittiğimi, yazmayı sevdiğimi hatırladım. Birşeyler karalayarak rahatlamayı, anılarını toparlamayı seven herkese de tavsiye ederim.
Aile ziyareti için geldiğim Mersin'de Coronavirüs nedeniyle uzun kaldım, aileyle uzun zamandır aynı şehirde yaşamadığım, aynı havayı solumadığım için tatlı bir karantina olduğunu söyleyebilirim. Hergün sağlığımız için, zor durumdaki insanlar için, bu süreci kazasız belasız atlatabilmek için dua ediyorum, binlerce insan öldü, çok çok üzgünüm. Ailemle olduğu için şanslı sayıyorum sadece kendimi, çok şanslı hem de.
Netflix sen ne güzel bir platformsun, aklımızı korudun, kaliteli yapımlarla keyifli vakit geçiriyoruz bu sayede. Dizilerin yanı sıra belgesellerden de memnunum, Chefs Table favorim, müziğini ayrı, dünya mutfağını ve beraberinde işlediği ülkenin kültürünü önümüze sermesinden midir bilmem, çok seviyorum.
İlk blog yazımı çok uzun tutmayacağım, yaklaşık 2 yıldır kendimize ait bir proje olan Davet Gurusu ve Brand Tailors isimli iki markayla ilgileniyorum. Çalışırken başlattığım bu projeleri şimdi esaslı olarak ele almayı istediğim zaman bolluğu yaşadığım bir dönemdeyim. Her ikisinin de birer instagram sayfası var, ikisinden de birer yazıda bahsedeceğim. Muhtemelen bir sonraki ilk yazımda.
Coronavirüs ve beraberinde evlede vakit geçirdiğimiz şu sürece dair söylemek istediğim en önemli şey şu, kendimizle ilgili durup düşüneceğimiz, aslında sadece durduğumuz bir dönem oldu. Belki çıkamadık, belki istediğimiz kadar aktif geçiremedik bu dönemi, ama hayatı sakin yaşadığımız, kendimize, evimize, sevdiklerimize vakit ayırdığımız bir mola oldu biraz da aslında.
Kim ne yapamadıysa yaptı, kimi özlediyse aradı, kendini sorguladı, vakit ayıramadığı şeyleri yaptı kısaca herkes. Mutfaklarımızda bolca vakit geçirdik, ekmek, pasta, tatlı, bir çok tarif denedik. Ben kendi adıma en çok süt alıp kendi yoğurdumu, kaymağımı yaptığım için çok mutluyum, nasıl yörüksün diyordum kendime :)
Uzatmıyorum, artık günlüğümü boşlamaya niyetim yok, gelecek yıllarda hatırlayamayacağımdan emin olduğum bu günceyi şimdiden sağlama almaya kararlıyım, başka birşeylere döner dönmez hiçbir fikrim yok, Davet Gurusu'nun blog sayfası için yazdıklarım ve basın bültenlerimiz dışında bir yazı yazmıyordum ne zamandır, kendim için de yazmaya bugün itibariyle başladım. Sözümü tuttum!
Sağlıkla kalın, sevgiler!
Secotti
#corona #evdekal #coronavirüs #covid19 #stayhome
Profosyonel olarak yazmayı hiç düşünmedim, çünkü çok okumalı, çok okuyan biri değilim bir kaç senedir. Okumayı çok severim ama çok okumadığıma göre sanırım yeterince, sevmiyorum, yeterince zaman ayıramamak en büyük bahanem, uykudan önce 15-20 sayfayı sayıyorsak iyi bir okuyucuyum, ama okunmalılar listesini yakalamak için bu sanırım yeterli değil. Senaryo yazmak istiyorum, eğitimini almak istediğim bir konu bu var yazmakla ilgili, buna da yeterli vaktim yok bu ara. Ertelediğim bir planım. Çanakkale'ni küçük bir beldesinde yaşıyorum, film seti gibi bir yerde, doğayla kucak kucağa. Güzel dekorlar, eski binalar, sıcacık hikayeler fısıldıyor kulağıma, bakalım, bir süre daha erteliyorum.
Şubat ayındaydı, birkaç lise arkadaşım gezmek için Çanakkale'ye gelmişler, birlikte bir akşam yemeği yedik. O masada lise arkadaşlarımızı eklediğimiz bir whatsapp grubu oluşturduk, lafta kalmasın dedik. Ne kadar güzel bir topluluk olduğumuzu hatırlatan günler yaşıyoruz o günden beri. 11 yaşında tanışıp,çocuk yaşlarımızdan reşit olana kadar 7 yıl boyunca her gün görüştüğünüz, birlikte büyüdüğünüz bu insanlarla bir araya geldiğiniz ilk gün tekrar birlikte çocuk olmak beni hiç şaşırtmadı, o gün bugündür sürekli konuşup gülüyoruz. Coronavirüs tedbirleri nedeniyle evde olduğumuz için bu tesadüf sanki karantina günleri için özellikle denk gelmiş, getirilmiş gibiydi, ilaç gibi geldiğini söyleyebilirim. Eski günlüklerimiz ortalara saçıldı, ve de aslına şimdiye kadar 5-6 günlük eskittiğimi, yazmayı sevdiğimi hatırladım. Birşeyler karalayarak rahatlamayı, anılarını toparlamayı seven herkese de tavsiye ederim.
Aile ziyareti için geldiğim Mersin'de Coronavirüs nedeniyle uzun kaldım, aileyle uzun zamandır aynı şehirde yaşamadığım, aynı havayı solumadığım için tatlı bir karantina olduğunu söyleyebilirim. Hergün sağlığımız için, zor durumdaki insanlar için, bu süreci kazasız belasız atlatabilmek için dua ediyorum, binlerce insan öldü, çok çok üzgünüm. Ailemle olduğu için şanslı sayıyorum sadece kendimi, çok şanslı hem de.
Netflix sen ne güzel bir platformsun, aklımızı korudun, kaliteli yapımlarla keyifli vakit geçiriyoruz bu sayede. Dizilerin yanı sıra belgesellerden de memnunum, Chefs Table favorim, müziğini ayrı, dünya mutfağını ve beraberinde işlediği ülkenin kültürünü önümüze sermesinden midir bilmem, çok seviyorum.
İlk blog yazımı çok uzun tutmayacağım, yaklaşık 2 yıldır kendimize ait bir proje olan Davet Gurusu ve Brand Tailors isimli iki markayla ilgileniyorum. Çalışırken başlattığım bu projeleri şimdi esaslı olarak ele almayı istediğim zaman bolluğu yaşadığım bir dönemdeyim. Her ikisinin de birer instagram sayfası var, ikisinden de birer yazıda bahsedeceğim. Muhtemelen bir sonraki ilk yazımda.
Coronavirüs ve beraberinde evlede vakit geçirdiğimiz şu sürece dair söylemek istediğim en önemli şey şu, kendimizle ilgili durup düşüneceğimiz, aslında sadece durduğumuz bir dönem oldu. Belki çıkamadık, belki istediğimiz kadar aktif geçiremedik bu dönemi, ama hayatı sakin yaşadığımız, kendimize, evimize, sevdiklerimize vakit ayırdığımız bir mola oldu biraz da aslında.
Kim ne yapamadıysa yaptı, kimi özlediyse aradı, kendini sorguladı, vakit ayıramadığı şeyleri yaptı kısaca herkes. Mutfaklarımızda bolca vakit geçirdik, ekmek, pasta, tatlı, bir çok tarif denedik. Ben kendi adıma en çok süt alıp kendi yoğurdumu, kaymağımı yaptığım için çok mutluyum, nasıl yörüksün diyordum kendime :)
Uzatmıyorum, artık günlüğümü boşlamaya niyetim yok, gelecek yıllarda hatırlayamayacağımdan emin olduğum bu günceyi şimdiden sağlama almaya kararlıyım, başka birşeylere döner dönmez hiçbir fikrim yok, Davet Gurusu'nun blog sayfası için yazdıklarım ve basın bültenlerimiz dışında bir yazı yazmıyordum ne zamandır, kendim için de yazmaya bugün itibariyle başladım. Sözümü tuttum!
Sağlıkla kalın, sevgiler!
Secotti
#corona #evdekal #coronavirüs #covid19 #stayhome
Yorumlar
Yorum Gönder